vrijdag 13 december 2013

Open de grenzen!

Nog 3 weken! Dan gaan eindelijk de grenzen van Bulgarije en Roemenië richting het westen open! Na zich jaren als volwaardige EU-lidstaten en financieel betrouwbare landen te hebben bewezen, is het dan eindelijk zover. De Bulgaren en Roemenen mogen Nederland binnenwandelen, zich inschrijven voor een sociale huurwoning, een burgerservicenummer aanvragen en aan de arbeid. Of aan een uitkering. Uiteraard nádat ze alle mogelijke toeslagen hebben aangevraagd, die pas na de aangifte van volgend jaar worden getoetst.
Maarliefst 81% (!) van de Nederlanders is tégen het openstellen van de grenzen. Een meerderheid van de kiezers van VVD, PvdA, PVV en SP wil dat de grenzen dichtblijven. Maarja, als de EU zegt dat het moet, dan zeggen Markie Rutte en z'n trawanten natuurlijk geen nee.

In Den Haag, Rotterdam, Tiel en Assen werd de afgelopen jaren op grote schaal "Bulgarenfraude" gepleegd. Dat geldt waarschijnlijk voor elke grotere stad, maar de rest heeft het nog onder het tapijt of in de doofpot liggen.
De Bulgaren kwamen met georganiseerde busritten naar Nederland, vroegen allerlei toeslagen, zoals huur- en zorgtoeslag aan, keerden terug naar Bulgarije en kregen vervolgens de toeslagen keurig op hun rekeningetjes gestort.
Het bedrag aan toeslagen dat is uitgekeerd en niet meer teruggehaald kan worden bedraagt inmiddels €290.000.000,-. Tweehonderdnegentigmiljoen euro! Het bedrag waarvan geprobeerd wordt om terug te halen doormiddel van dwangbevelen en beslaglegging, kan waarschijnlijk ook grotendeels op den Nederlanders' buik worden geschreven. Dat is €200.000.000,-. In totaal hebben we het dus over bijna een half miljard (!) aan teveel uitbetaalde toeslagen, die niet meer teruggehaald kunnen worden, waarvan het overgrote deel nu wordt uitgegeven aan de Kamenitza.

Er vindt dus géén controle plaats op wie en waarom er toeslagen worden aangevraagd. Dat gebeurt pas een jaar later. Dán weten we wie er teveel of ten onrechte toeslagen heeft gekregen en komen Frans Weekers en z'n schoothondjes tot de conclusie dat 1/3 van dat bedrag niet meer terug te halen is. Want lieve mensen, er is in totaal €1.500.000.000,- teveel toeslag uitbetaald. Dat benne een hoop nulletjes.
Er werd zelfs door meerdere Bulgaren huurtoeslag aangevraagd op hetzelfde adres! Er werd door meerdere Bulgaren zorgtoeslag aangevraagd met dezèlfde burgerservicenummers! En zonder zorgverzekering! 'Hoe kan dat nou?', vraagt u? Nou, dat weet ik niet.

Het lijkt me duidelijk dat je geen €1.500.000.000.- teveel kan weggeven en er vanuit kan gaan dat je alles weer terugkrijgt. Zeker niet als je het geeft aan een stel obscure figuren uit Bulgarije. Maar ook niet aan de brave Nederlanders die er massaal misbruik van maken.
De voorschotten moeten dus worden afgeschaft. Gewoon achteraf afrekenen. Bij je aangifte komt er uitrollen waar je wel of geen recht op had en dan krijg je het gestort of niet. Je mag het zelf voorschieten. Je hebt alleen even een overbruggingsjaartje nodig.
Deze lul hier kan z'n €897,31 aan teveel ontvangen zorgtoeslag uiteraard gewoon terug gaan betalen. Hristo Stoichkov en z'n vrienden niet, want die zitten met hun vette bekkies in Bulgarije het geld te tellen.

Man, wat hadden we het toch goed in Nederland. Tè goed. Het is allemaal al jaren te makkelijk geweest om de boel op te lichten. Door onszelf is jarenlang misbruik gemaakt van de goede omstandigheden. Iedereen kent de verhalen van de stukadoor en schilder die al jaren in de ziektewet zaten, maar wel 5 dagen in de week aan het bijbeunen waren. De werkgevers die even een paar dagen geen werk hadden en hun personeel ziek meldden. Het werd toch wel betaald. De firma's op de grote fabrieken die voor 40 uur per week werden ingehuurd om de systemen te onderhouden, maar ondertussen de hele week buiten het fabrieks-terrein aan het werk waren en dus dubbele uurlonen verdienden. De buurman die in de ziektewet zit, maar ondertussen z'n achtertuin aan het bestraten is. Etcetera..
Dan heb je er op z'n minst nog profijt van het feit dat het verdiende geld binnen de eigen economie wordt uitgegeven. Die Bulgaren en Polen stimuleren alleen de alcoholverkoop en de rest geven ze uit in eigen land.

Terwijl de Polen voorheen met 2 afgetrapte Mitsubishi L300's de grens overscheurden, een ramkraak pleegden en met de (nog hele) L300 volgeladen weer terug naar huis spoten, pakken de Bulgaren het slimmer aan. Ze hoeven alleen maar een formuliertje in te vullen en de rest wordt voor ze geregeld.
Geeft een stuk minder rommel, dat wel.
 
Europarlementarier- en criticus Nigel Farage hield afgelopen week nog een pleidooi tegen het opengooien van de grenzen. Hij voorspelt dat Londen overspoeld zal worden met arme Bulgaren en Roemenen. De gemiddelde vader van 2 kinderen zal alleen al meer kinderbijslag krijgen dan zijn totale salaris in Roemenië. Ze zullen afkomen op de gratis zorg, onderwijs en gratis uitkeringen als vliegen op een hoop stront. Het zal leiden tot lagere lonen, tot hogere jeugdwerkloosheid en tot verdeelde gemeenschappen.
In Groot-Brittanië kan 92% (!) van de pinpasfraude al op het conto van de Roemenen worden gezet en ook daar is 80% tégen het vallen van de grenzen.
Hier in Nederland zijn vooral de Roemeense en Bulgaarse zakkenrollers berucht. Vanaf 1 januari krijgen ze ook nog een uitkering, toeslagen en zorg als bijverdienste.
 
Helaas valt er niets meer aan te doen, want Europa heeft beslist.
 
Och... Leefden we maar in een democratie..

dinsdag 10 december 2013

Lachen in de bouw!

De Telegraaf trapte gister weer even een open deur in (waar ik zelf overigens ook niet vies van ben): "Oostblokker verdringt bouwvakker".
Logisch dus. Als een Pool je badkamertje belooft te renoveren voor €15,- per uur en de gemiddelde Nederlandse loodgieter komt niet voor minder dan €40,- per uur, dan is voor een blind paard de keuze snel gemaakt. Een Nederlandse zelfstandige of aannemer moet verzekeringen, pensioen, belastingen, gereedschap, een auto, etc. van zijn uurloon betalen. Die redt het niet met minder dan €35,- per uur. Een oostblokker heeft (de meeste) van die uitgaven niet en kan voor een habbekrats aan de slag, om van dat geld als een god in Polen te gaan leven. Komt bij dat ze het (meeste) geld niet in Nederland uitgeven, maar in hun thuisland. Alstublieft: één van de ingrediëntjes voor een omvallende economie.
De grote aannemers in de nieuwbouw interesseert het geen reet of het werk een beetje knap gebeurt, als het maar goedkoop is. Grote bedrijven als BAM klagen dat ze geen monteurs kunnen krijgen. Nee, die duizenden werklozen die rondlopen krijgen meer uitkering dan die €1500,- netto die ze bij bijvoorbeeld BAM, Cofely of Imtech kunnen verdienen. Dan kan je beter gokken dat het werk weer aantrekt en je weer een normaal salaris kan beuren.
Ik heb een tijdje op wat Nederlandse nieuwbouwprojecten rondgelopen, en daar rolden de tranen over mijn wangen. Van verdriet, welteverstaan.
Omdat alles zo snel en goedkoop mogelijk moet, word het werk er werkelijk ingestampt. Ik zal dan ook nooit een nieuwbouwhuis kopen nu ik weet hoe er aangekloot en geprutst wordt.
Ik was de renovatiebouw bij particulieren gewend. Ook hier was uiteraard tijdsdruk, maar er worden veel hogere eisen aan het werk gesteld. En dat mocht ook ietsje meer kosten en dus wat langer duren.
De laatste jaren is ook daar de kwaliteit echter achteruit gehold. Mensen houden de hand op de knip. Gaan zelf lopen kloten en bellen de vakman pas als ze al iets hebben stuk gemaakt of als iets niet goed werkt. De gekste dingen kom je tegen, waarbij vooral purschuim en kit populair zijn.
Mensen huren alleen als het écht moet nog iemand in. Vaak oostblokkers. Opvallend vaak kunnen deze mannen álles zelf. Van stuken tot tegelzetten en van timmeren tot loodgieteren en elektrawerk; alles door 1 à 2 Polen. Het ziet er alleen in de meeste gevallen niet uit en na een jaartje komen de problemen. Als Jerzey en Premislav al lang en breed in Polen zitten worden de voegen zwart, de kit en het stuukwerk laat los en er begint van alles te schimmelen; ik heb het allemaal gezien.

Er zijn ook Nederlandse bedrijven die in een zoektocht naar werk van alles gaan doen waar ze geen verstand van hebben. Zo was er een keer een mevrouw die een uitbouw had laten plaatsen door "De Klussenier". Naar volledige tevredenheid overigens. Toen ze ook de badkamer wilden verbouwen en aan de klusjesman vroegen of hij iemand kon aanraden die dat netjes kan, vertelde hij dat hij daar zelf erg bedreven in was.
Toen wij een half jaar later gebeld werden door de wanhopige mevrouw, lekte het beneden op 3 verschillende plaatsen uit het plafond, tegels lieten los, het douchescherm stond los en de wastafels waren aangesloten met aan elkaar gekoppelde slangen die 2 meter over de tegels liepen. Ik heb eerst even een kwartiertje mee staan huilen met mevrouw.
De lekkages werden verholpen, maar de klant had na de €12.000,- die zij de Klussenier had moeten betalen voor haar badkamer geen geld meer over om het verder te laten opknappen. Triest. Ook omdat de aannemer al 4 maanden niet meer op kwam dagen en niet meer te bereiken was.

Ook Poolse "tegelzetters" kunnen er wat van. Tegels snijden op de badrand en de stukken tegels in het splinternieuwe bad laten vallen. Als ze geconfronteerd worden met de schade kunnen ze ineens geen woord Nederlands of Engels meer en word er naar de Hollandse aannemer gewezen, die de Polen door de klant door de strot geduwd heeft gekregen omdat ze zo lekker goedkoop zijn.
Tata Steel IJmuiden liet bij de nieuwe Stoffilterfabriek het oog- en nooddouche systeem door een Duits bedrijf aanleggen. Alleen zijn daar de voorschriften op het gebied van legionella-beheersing iets anders. Een IJmuidens bedrijf had naderhand 2 weken werk om het splinternieuwe systeem aan stukken te zagen en de benodigde veiligheidseisen toe te passen. Was het toch weer niet zo goedkoop.

De laatste jaren dat ik in de particuliere bouw werkte werd het dan ook steeds minder leuk. Aan het begin van elke verbouwing was alles nog koek en ei, maar zodra het eind van verbouwingen in zicht kwam gingen klanten er alles aan doen om de laatste termijnen niet te hoeven betalen. Mondelinge afspraken over meerwerk waren opeens nooit gemaakt, dus dat werd niet betaald. Tegen de monteurs wordt gezegd dat het er prachtig uit ziet, maar in de tijd dat hij op de terugweg is naar de zaak word zijn baas gebeld. 'Waar is de monteur in vredesnaam mee bezig geweest?? Zo was het niet afgesproken. Dit gaan we niet betalen!'. Aldus.

De bekende tapijtenboer Ubo K. te IJ. maakte het nog het bontststsstt. Zijn elektricien had de spotjes niet op de goede plek geplaatst, de tegelzetter had de tuintegels beschadigd met snijden en de loodgieter had de handdoekhaakjes en wastafels verkeerd opgehangen. Alles was in overleg gegaan, maar niet zwart op wit gezet. In alle gevallen mocht het best zo blijven zitten, mits meneer K. de laatste betalingstermijnen niet hoefde te betalen. Toen zijn verbouwing erop zat had inmiddels 3 man hem geprobeerd aan te vliegen, maar die laatste termijnen zijn nooit betaald.
Een half jaar later kwam hij zijn excuses aanbieden, maar dat is door geen van de betrokkenen geaccepteerd.
En zo heb ik nog een stuk of 10 voorbeelden, maar die zal ik u besparen..

Op tv zijn er verscheidene programma's over aannemers die hun klanten belazeren, maar misschien is het een idee om ook een programma te maken over klanten die hun aannemers belazeren. Ik denk zo maar dat daar meer gevallen van zijn dan andersom.

Hooligans!

Ajax won gisteren, na een uitmuntende eerste helft en een tweede helft waarin er met 10 man keihard werd geknokt, verdiend met 2-1 van het grote Barcelona. Werkelijk waar genoten heb ik! Maar de wedstrijd werd voor mij een beetje overschaduwd door de good-old F-Side.
Voorafgaand aan de wedstrijd zag ik op internet een memo van deze helden langskomen. Leest u mee:

-De wedstrijd waar veel supporters naar uit hebben gekeken staat dan eindelijk op het programma. Hoe de score ook zal verlopen, het thuispubliek zal als één blok achter de club staan. De seizoenskaarthouder en vaste bezoeker van Ajax zal dit begrijpen. Er zullen echter ook dagjesmensen zijn die nooit naar het voetbal gaan, maar het nu in ene reuze interessant vinden om Barcelona een keer in actie te zien. Prima als die mensen lekker teveel voor een kaartje willen betalen. Prima als die mensen niet eens weten wie er bij Ajax op het veld staat. Prima als die mensen gaan schreeuwen om Messi (terwijl die niet eens meespeelt). Wat we echter niet zullen accepteren, is shirts van de tegenstander in de thuisvakken. Zeker op de vakken 125 t/m 129 is het dragen van een Barcelona-shirt uit den boze.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee
.-

Mijn broek is afgezakt. Je bent dus pas écht een supporter als je elke wedstrijd van Ajax in het stadion zit en niet alleen als ze een keer tegen een Europese grootmacht moeten.
Ik ben zelf ook een "dagjesmens". Sorry F-Side, het is waar. Ik vertik het om naar bijvoorbeeld Ajax - RKC te gaan, en vervolgens 90 minuten in de kou naar een wanstaltige pot voetbal te gaan zitten kijken die ze door een eigen doelpunt met 1-0 winnen. Ik hou namelijk van voetbal. Ik kijk het bij voorkeur in de warmte voor een televisie, met herhalingen. En dan het liefst een samenvatting met herhalingen.
Voor een wedstrijd als Ajax - PSV ben ik best bereid om de live uitzending te kijken. Voor een wedstrijd als Ajax - Barcelona kijk ik ook de voor- en nabeschouwing. Zelfs met Ronald Waterreus. Maar naar het stadion hoef ik niet meer zo nodig.
De laatste keer dat ik naar Ajax ben geweest is inmiddels een jaar of 5 geleden, tegen FC Twente. Om mij heen waren supporters van zowel Ajax als Twente, vooral gezinnetjes. Geen probleem, dacht ik. Daar dacht één van de hersenlozen op de tribune anders over. Hij liep naar een man toe, die met zijn zoontje van een jaar of 8 op het startsignaal van de scheidsrechter zat te wachten. Vader en zoon hadden beide een FC Twente shirt aan. Of meneer de "kankermongool" zijn shirt even uit wilde trekken anders werd hij even "van de trap afgeflikkerd". De held kwam zo agressief over dat de vader zonder wat te zeggen zijn shirt uittrok en hiermee voor zijn zoon nooit meer de vader zou zijn die voor niemand bang is.
De hooligan werd na een hoop amok weggevoerd door de beveiliging, maar de vader deed zijn shirt niet meer aan.
Ik kan mij voorstellen dat dit ook voor hun de laatste keer naar een stadion geweest is.
 
Voor hooligans gaat het zoals bekend absoluut niet om het voetbal. Het overgrote deel bekijkt de wedstrijd niet eens, maar is bezig met stoelen slopen, drugs gebruiken, beledigende liederen zingen en kijken met welk geweldsdelict ze zo stoer mogelijk over kunnen komen op hun vriendjes. Het hele voetbal is slechts een excuus om herrie te kunnen schoppen. Om even aan hun uitzichtloze leventje te ontsnappen. Om door zo achterlijk en gewelddadig mogelijk te doen enig aanzien te kunnen genieten bij de andere gekkies.
Zolang ze dat zoals in Beverwijk doen vind ik dat prima. Geef ze voor mijn part allemaal een klauwhamer. Het liefst met een hek eromheen.

De arrogantie waarmee ze willen bepalen wat andere supporters wel of niet mogen dragen en doen, kan mij echter lichtelijk irriteren. Als je al 40 jaar de club, waarvan je pretendeert fan te zijn, slechts in diskrediet brengt, heb je het voor het zeggen in het stadion? Ajax had overigens ook afstand moeten nemen van de memo.

"Why can't we all just get along?", zong Frans Bauer ooit.

Van één van de hooligans lag zijn tweetal hersencellen vlak voor rust overigens opeens in de gracht op het beton. Hij was tijdens het juichen naar beneden gelazerd. Zijn vrienden toonden gretig hun beschaafdheid door naar hulpverleners en ambulancepersoneel 'schiet op, kankerlijer!' en 'lopen, tyfusmongool!' te roepen.

Wederom kreeg ik de bevestiging dat ik prima zat op mijn bankstel, met een zakje chips en een koud pilsje. Maar wel één met een nare nasmaak.

Lex is het zat!

Lex Immers is het spuugzat! De kritiek op zijn functioneren bij Feyenoord neemt inmiddels zulke vormen aan dat hij er nu genoeg van heeft! 'Er zijn een paar journalisten -ik ga geen namen noemen - die mij lijken te willen neerhalen. Geen idee waarom', aldus Immers. 
 
 Nou Lex, deze jongen hier heeft wel een idee. Bijvoorbeeld het feit dat je nog nooit hebt gelachen in het veld. Je mag een beroep beoefenen waar elk kind -en menig volwassene- van droomt. Je verdient een klap geld in één seizoen waar de gemiddelde Nederlander tien jaar voor moet werken. Dan is het voor sommige mensen heel lastig te begrijpen dat je daar geen plezier aan lijkt te beleven. Ik kan mij zo snel geen enkele voetballer voor de geest halen die ik nog nooit heb zien lachen. Zelfs erkende chagrijnen als Fernando Couto, Roy Keane en Diego Simeone zag ik weleens lachen. Meestal na een smerige charge, maar toch.

Ik snap dat je aan de ene kant weinig te lachen hebt als Rene van der Gijp bij gebrek aan Manolev weer eens een betoog over Tim Immers' gebrekkige efficiëntie en techniek begint. Als je weer te horen krijgt dat, wanneer je 10% van je opgelegde kansen afgemaakt had, je vorig seizoen met afstand de Gouden Schoen op had mogen halen. Maar aan de andere kant zou je juist dáárom plezier uit moeten stralen. Om met jouw beperkte kwaliteiten al anderhalf seizoen in de basis te starten in het mooiste stadion van Nederland is toch het mooiste wat er is? Je zou iedereen uit moeten lachen!
De spelers om je heen barsten van het talent waardoor elke aanval een seconde stokt zodra de bal in jouw voeten belandt. Lex had namelijk nog niet gezien waar de bal vervolgens heen zou moeten, terwijl het hele stadion al naar het volgende station stond te wijzen. Dan moet je toch potdomme genieten van het feit dat je daar lekker mag lopen schutteren tussen die toppers in de dop?
Het volledige team om hem heen, inclusief een aantal wissels, zijn al in het Nederlands elftal gedebuteerd. Lex niet. Lex is nog nooit in verband gebracht met het Nederlands elftal. Waarom niet? Omdat Lexie niet goed genoeg is. Dat ziet iedereen, behalve Lex zelf. Hij wil het in elk geval nog niet zien.
 
In hetzelfde artikel roept Lex dat hij zich in het veld niets aantrekt van de kritiek op zijn spel. De gemiddelde Studio Sport-kijker heeft aan de samenvattingen op zondagavond genoeg om te weten dat dit allesbehalve het geval is. Lex denkt bij elk balcontact na of hij het wel goed doet. Of Rene van der Gijp een fragment van deze actie gaat laten zien, omdat het weer aantoont dat Lex bij Roda JC, ADO of Utrecht past, maar dat Feyenoord een stapje te hoog is.

Afgelopen weekend mistte Lex een enorme kans op de 2-0. Eventjes later stond Feyenoord 1-2 achter. Op de stelling van een journalist van Studio Sport na afloop dat dit een hele belangrijke misser was, begon Lex een beetje te stotteren. Hij probeerde zich er aan alle kanten uit te lullen. Hij kreeg toen ie zichzelf vrijspeelde namelijk een vinger in z'n oog. Hierdoor zag hij helemaal niets! Lex was blij dat ie de bal nog richting doel kreeg, zo weinig zag hij!
Terwijl een goede speler gewoon weet waar het doel staat, ook al doet zijn oog auwie. Een goede speler blijft rustig en probeert de bal in het hoekje te schuiven. Lex ramt de bal blind (lexerlijk) op de keeper.
Hoe mooi was het geweest als hij gewoon gezegd had hoe het echt zat: 'Ja ik speelde mezelf goed vrij en toen raakte ik weer volledig in paniek! Verdomme! Weer hè!? Het spookte door m'n hoofd hoe stoer het zou zijn als ik hem in de kruising zou peren. Hoe ik dan zonder te lachen en heel boos kijkend voor het publiek m'n handen omhoog zou houden. 2-0! Hoppa!! Wedstrijdje gespeeld! Vet stoer! Kijken wat ze dan morgen over me zullen schrijven!! Ja en toen ik weer bij zinnen kwam had ik al gemist. Zonde. Maarja, misschien lukt het de volgende keer, al denk ik van niet hoor'.
Dan zou ik Lex al gauw een warm hart toedragen.

Ik heb Lex éénmaal zien lachen. Buiten het veld dus. Het was bij Feyenoord-tv, een aantal maanden geleden. Een jong binkie mocht Lex een paar vragen stellen. En wat was de eerste die hij stelde? Het zal u niet verbazen; 'Meneer Immers, waarom lacht u nooit?'. Terwijl hij het zenuwachtige jongetje eerst nog stoer/boos aankeek, gebeurde er iets onverwachts; hij glimlachte! Heel even.
Hier ontmaskerde Lex zichzelf. Hij vertelde iets in de trend van concentratie, bladibla.. Maar Lex, die door trainers en medespelers steevast een "lieve, verlegen jongen" genoemd, maar naar de buitenwereld toe zichzelf een masker probeert voor te houden, moest glimlachen.
Altijd staat hij bij opstootjes en relletjes vooraan te duwen en te schreeuwen. Tatoeages tot z'n oren. Het loopje, alsof hij twee onzichtbare toiletrollen onder z'n oksels heeft zitten. Altijd maar z'n best doen om zo stoer mogelijk over te komen.

Daarom, Lex, zijn er journalisten die je willen neerhalen.
Zij hebben niet die glimlach gezien, waardoor ík weet wat voor onzekere, bange, maar waarschijnlijk fijne snuiter er achter dat masker zit.

Jihad!

Ik sloeg vanmorgen vol goede moed de krant open en zag daar het gezicht van ene mevrouw Inge Vianen, fractievoorzitter van GroenLinks Den Haag. Het desbetreffende stukje ging over terugkerende Jihad-strijders vanuit Syrië.
Naïef als ik ben ging ik er tot een aantal maanden geleden vanuit dat wanneer je als bezitter van een Nederlands paspoort naar het buitenland vertrekt om daar eens lekker te verkrachten, onthoofden, moorden en martelen, je toch op z'n minst een 'foei' en een tik op de vingers zou krijgen van het Nederlandse rechtssysteem. Of misschien in de echt extreme gevallen 16 uur plantsoenen schoffelen.
Mevrouw Vianen vindt dat veel te drastisch. Zij vindt dat de tientallen jongeren, waarvan hun paspoort is afgenomen door de rebellengroeperingen waarbij zij zich vrijwillig aansloten, geholpen moeten worden met een noodvisum, zodat ze veilig kunnen terugkeren naar Nederland voordat ze verder radicaliseren en met ernstige trauma's terugkomen.
Nóg verder radicaliseren dus. De jongeren die daar dus vrouwen en kinderen verkrachten, onthoofden, martelen en standrechtelijk executeren kunnen blijkbaar nog verder radicaliseren. En trauma's, tja, dat onthoofden en verkrachten gaat je niet in de koude kleren zitten natuurlijk. Een trauma is snel opgelopen. Maar als we ze nu terughalen kunnen ze nog moeiteloos herintreden in de maatschappij. Mevrouw Vianen regelt zelfs een uitkering en een flatje voor ze.
Goed idee. Dan kunnen we over een paar jaar hier ook niet meer naar de Vomar zonder AK-47.
De Syrië-gangers worden meestal beschreven als "makkelijk beïnvloedbare jongens", waardoor ze een makkelijke prooi zouden zijn voor de proppers van de Jihad.
Ik ben ook makkelijk beïnvloedbaar. Als ik in de kroeg sta en zeg 'dit is echt de allerlaatste', ben ik vrij gemakkelijk te beïnvloeden om van het volgende pilsje de allerlaatste te maken. Enzovoort.
Maar als ik word aangesproken door een baardaap met een jurk aan, met de vraag of ik zin heb om met Alahkbar-Air via Turkije naar Syrië te vliegen om daar lekker onschuldige mensen te gaan vermoorden, dan verwijs ik ze graag door naar mijn collega Richard. Nee, aan die spelletjes doe ik niet mee.

Waarom worden die onzekere knulletjes die dat wel doen niet keihard aangepakt bij terugkomst? Volgens mij hebben we in Den Haag een tribunaaltje liggen waar oorlogsmisdadigers terecht moeten staan. Ik ken niet alle oorlogsregeltjes uit m'n hoofd, maar ik gok dat bijvoorbeeld onthoofden in een aantal gevallen een oorlogsmisdaad genoemd kan worden. Bovendien lijkt het mij als leek, afgezien van het verkrachten enzo, logisch dat je wordt vervolgd als je ergens oorlog gaat voeren zonder dat je bij een officieel leger bent aangesloten. Maar dat is gek, begrijp ik uit het verhaal van mevrouw Vianen.
De simpelste oplossing, het intrekken van het paspoort en schrappen uit het bevolkingsregister van deze mafketels wordt door mevrouw Vianen afgedaan als 'onwenselijk'. We moeten namelijk niet vergeten dat 'het Nederlandse jongeren zijn die in moeilijkheden zitten. Als mensen in moeilijkheden zitten, moet je helpen.'
Dus die kneuzen, want dat zijn het, gaan vrijwillig naar Syrië. Ze moorden er lekker een paar maanden op los tot ze het zat zijn, -want ze zullen het zat zijn neem ik aan. Die oorlog woedt namelijk nog in volle hevigheid. Netjes afmaken waarvoor je bent ingehuurd, hoort er niet bij, denk ik- en willen dan graag terug naar het warme nest dat Nederland heet. De baas is het er niet mee eens, want het is nog geen tijd voor verlof en houdt het paspoort vast. En voìla, voor je het weet sta je met tegenzin iemand de nagels uit te trekken of levend te verbranden.

...Als ik het zo zit uit te tikken, krijg ik eigenlijk wel medelijden met die mannetjes. De arme wannabe-Rambo's dachten lekker even een paar maandjes oorlogje te spelen, net als in de film, om daarna gewoon weer net als vroeger tasjes te gaan roven. Maar dan mét stoere verhalen over het afsnijden van hoofden en verkrachten van lekkere chickies.
De grauwe werkelijkheid zal ze vies zijn tegengevallen. Rambo kon gewoon rechtdoor wandelen in een open veld terwijl iedereen misschoot, behalve hijzelf. Rambo had geen vrienden die gedood of ernstig verminkt werden. Rambo had geen 11-jarige zakkenroller als neefje die hij miste. Rambo had geen baas die hem vermoordde als hij iets niet wilde doen. Rambo had geen PTSS toen hij thuiskwam.
Juist daar zit het gevaar volgens mijn nietszeggende mening: Post Traumatische Stress Stoornis. Want afgezien van het feit dat het al levensgevaarlijke terroristen waren voor ze naar Syrië vertrokken, loopt het overgrote deel ook nog deze stoornis op.
In de VS plegen inmiddels 22 veteranen per dag (!) zelfmoord als gevolg van PTSS. Gelukkig doen ze dat meestal alleen.
Voor zover een moslim-extremist nog niet totaal verknipt is, zal een manisch-depressieve moslim-extremist tot de categorie "extreem-super-mega-turbo-gevaarlijk" behoren.
Extremisten laten zich over het algemeen graag voor een karretje spannen om zelfmoord te plegen en daarmee zoveel mogelijk onschuldige mensen mee te nemen. Echter, als hij al zelfmoord neigingen heeft zal de drempel alleen maar lager worden. Helemaal met het vooruitzicht van 72 mannelijke maagden.

Het is dus te hopen dat ze een keer na gaan denken in Den Haag en zich realiseren dat we blij moeten zijn met het feit dat die levensgevaarlijke gekken in Syrië vastzitten tussen de andere gekkies, in plaats van dat ze hier vrij rondlopen.

Laten we dat zo houden.. En laat ze in Allah's naam niet naar Inge Vianen luisteren.